علي مفهوم بي انتهاي است که در محدوده قلم و واژها نمي گنجد. علي بي کرانه ترين شکوه خلقت است که تا ابد تلالو نورش روشنايي بخش هستي است.بدون تابش و درخشش علي ، حيرت و ظلمت دنيا رافرا مي گيرد.علي اوج نمايش قدرت خداوندي است. وجود علي ، جلوه اخلاص و ايثار،صبر و پايداري ، عشق و دوستي وشجاعت و سخاوت است. علي ، اقيانوس بي کراني از معرفت و عشق است که فروغ جاودانگي ش دنيا را دربرگرفته است.

ضربت خوردن

خون جبين به گلشن حُسنش گلاب شد

چون شمع سوخته نور پراکند و آب شد

از خون او به دامن محراب، نقش بست

بر اين شهيد، ظلم و ستم بي‌حساب شد

شمشير، گريه کرد به زخم سر علي

حتي به غربتش جگر خون کباب شد

محراب! ناله از دل خونين کشيد و گفت:

يا فاطمه! دعاي علي مستجاب شد

مويي که شد سفيد ز هجران فاطمه

جرمش مگر چه بود که از خون خضاب شد؟

هر کس گرفت سهم خود از دست روزگار

سهم تراب، خون سر بوتراب شد

فرق علي دو ‌تا شد و جبريل صيحه زد

اي واي! چار رکن هدايت خراب شد

هر پادشه ستم به رعيت کند ولي

پيوسته بر علي ز رعيت عذاب شد

هم شير حق براي شهادت شتاب داشت

هم خصم بهر کشتن او در شتاب شد

«ميثم!» سرشک ديده و خون‌جگر کم است

بــر رهبــري کـه پيـر به فصل شباب شد